Ein merkar seg kvarandre

Ein vil vel gå tilbake
på galt som ein har gjort.
Og, om ein bakar kake,
så lyt det og skje fort.

Og, sånn er det med verket
ein gjeve, kalla liv.
Ein kan ikkje få merket
av lykken, vert ein stiv.

Men kvar ein gong ein detter,
så reiser ein seg att,
med draumane ein retter.
På vegen tar ein fatt.

Og, dagen er oss gjeve.
Når kvelden kommer på
takk for at vi får leve
er kva vår Gud skal få.

I dimme vel vi dansar
med ikkje mykje ljos.
Vi svinser og vi svansar
i kjærleik og med kos.

Ein vil vel gå tilbake
om ein er på vill veg.
Men ikkje vert det kake
om ikkje ein tar steg.