Frå meg til deg

Dei vil stenge deg ute, du går ikkje inn,
kva du enn har av latter og roser i kinn.
Dei har laga ei sperre, du veit ikkje kven.
Eg er paranoid og eg er schizofren.

Kanskje lukka for meg var å tenkje på deg.
Kanskje såleis å gå, på det vis ta på veg.
Men du får knapt eit dikt, tenkjer eg, her eg er.
Dei har laga ei sperre. Du aktar det der.